Democracy in Ancient Athens
The word Republic comes from the ancient Greek words dimos which meant people who meant State power and, εξουσία.
Δεν μπορώ να επαινέσω το πολίτευμα που επέλεξαν οι Αθηναίοι, επειδή αντιμετωπίζει τους κοινούς ανθρώπους καλύτερα από τις πλούσιες ανώτερες τάξεις. But, αυτό θεωρούν σωστότερο εκείνοι, και θα δείξω πόσο καλά διατηρούν αυτό το σύστημα.
Το πρώτο πράγμα που θέλω να πω είναι ότι στην Αθήνα θεωρείται δίκαιο οι φτωχοί και ο λαός γενικώς, να έχουν μεγαλύτερη εξουσία από όσους έχουν πολλά χρήματα και από όσους έχουν σπουδαία καταγωγή. Αυτή είναι η εξήγηση που δίνω: οι άνθρωποι του λαού κωπηλατούν στα πλοία και κάνουν ισχυρό το κράτος. Σκεφτείτε απλώς τους πηδαλιούχους, τους χρονομέτρες, τους στρατιωτικούς διοικητές, τους φρουρούς και τους ναυπηγούς· αυτοί είναι που κάνουν το κράτος ισχυρό περισσότερο από όσο οι οπλίτες, οι υψηλής καταγωγής και οι σημαντικότεροι άνθρωποι.
Επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, φαίνεται δίκαιο να έχει ο καθένας πρόσβαση στα κυβερνητικά αξιώματα, και σε όσα καταλαμβάνονται μετά από κλήρωση και σε όσα καταλαμβάνονται μετά από εκλογή, κι ακόμη φαίνεται δίκαιο ο καθένας να δικαιούται να εκφράζει μεγαλοφώνως την γνώμη του.
Γερο-Ολιγαρχικός 1 and 2 (αποσπάσματα)
Η αθηναϊκή δημοκρατία είχε διάφορα όργανα:
την συνέλευση (Ἐκκλησία τοῦ δήμου), όπου μετείχαν όλοι οι πολίτες,τα δικαστήρια ενόρκων,το Συμβούλιο (Βουλὴ) of five hundred and the Council of the Ἀρείου Πάγου.
Υπήρχαν επίσης οι επικεφαλής αξιωματούχοι: the ἅρχοντες and the στρατηγοί. Μαζί με τα όργανα που αναφέραμε οι αξιωματούχοι φρόντιζαν για τις κρατικές υποθέσεις: δημόσια οικονομικά, νομοθεσία, θρησκευτικά θέματα, εκδίκαση υποθέσεων, οργάνωση εκλογών και διακρατικές σχέσεις.
Ο τρόπος με τον οποίο διευθυνόταν το κράτος διαμορφώθηκε στην διάρκεια πολλών ετών. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου άλλα όργανα της δημοκρατίας απέκτησαν πρόσθετη ισχύ και άλλα απώλεσαν μέρος της ισχύος τους.
a) Citizen's right and Ἐκκλησία τοῦ Δήμου
Στην αθηναϊκή δημοκρατία οι αποφάσεις λαμβάνονταν στην Συνέλευση όλων των πολιτών ( Ἐκκλησία τοῦ Δήμου).
Δικαίωμα του πολίτη
Για να θεωρηθεί κάποιος πολίτης, έπρεπε να είναι άνδρας, γεννημένος ελεύθερος και όχι δούλος, και αυτόχθονας (γεννημένος στην Αθήνα). Γυναίκες, δούλοι και ξένοι δεν είχαν θέση στο σώμα των πολιτών.
Ο απλούστερος ορισμός του πολίτη είναι εκείνου ο οποίος μετέχει στην κυβέρνηση και στην απονομή της δικαιοσύνης.
Aristotle: Political 1275a.
Κατά την θητεία του άρχοντα Αντιδότου [451 B.C.], λόγω του μεγάλου αριθμού των πολιτών, ψήφισαν πρόταση του Περικλή να θεωρείται πολίτης ο άνδρας που είχε γεννηθεί από δύο γονείς που ήταν γεννημένοι πολίτες.
Aristotle: Athinaiwn State 26.
The Ἐκκλησία τοῦ Δήμου
Democracy in Athens developed over time as broadening the powers of Ἐκκλησίας τοῦ Δήμου.
To quote Socrates motivates a young not ashamed to speak publicly in the Ἐκκλησία. Το επιχείρημά του υποδηλώνει το φάσμα των ανθρώπων που μετείχαν στηνἘκκλησία τοῦ Δήμου.
Δεν είσαι ντροπαλός με τους εξαιρετικά έξυπνους ανθρώπους. Ούτε είσαι νευρικός με τους ανθρώπους που έχουν μεγάλη επιρροή. Μολαταύτα δεν έχεις τα κότσια να μιλήσεις μπροστά σε όσους είναι λιγότερο έξυπνοι και δεν διαθέτουν καμιά επιρροή. Σίγουρα δεν πολυντρέπεσαι, όταν συναντάς καθαριστές και βαφείς, υποδηματοποιούς, ξυλουργούς, αγρότες, εμπόρους και μαγαζάτορες; Why, αυτοί είναι οι άνθρωποι που απαρτίζουν την Συνέλευση.
Xenophon: Ἀπομνημονεύματα 3.7.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, the Municipality of met Ekklisia 40 φορές ετησίως. Δεν διαθέτουμε καμιά κανονική έκθεση για κάποια συνεδρίασή της, αλλά μερικές λεπτομέρειες από τα έργα του Αριστοφάνη μας αφήνουν να σχηματίσουμε μια κάποια εικόνα. The following excerpt is from the beginning of his comedy Ἀcharnis, with which he won the first place at the Lenaia 425 eg, στην πρώτη περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 B.C.).
Δικαιόπολις: Δεν έχω νιώσει τέτοιο τσούξιμο από τότε που μεγάλωσα αρκετά για να μπορώ να πλένομαι μόνος μου και μου έμπαινε όλο το σαπούνι στα μάτια. Συγκάλεσαν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου with the rising sun, και να’τη η Πνύκα – έρημη. Ψιλοκουβεντιάζουν όλοι στην Αγορά, και περιφέρονται κείθε-δώθε για να αποφύγουν το σκοινί με την κόκκινη μπογιά. Neither πρυτάνεις have not come· θα καταφτάσουν αργοπορημένοι και δεν μπορείτε να βάλετε με τον νου σας πώς θα σπρώχνουν με χέρια και με πόδια για να φτάσουν στα πρώτα καθίσματα – ορδές από δαύτους ορμώντας όλοι μαζί και ταυτοχρόνως. Κι όσο για την ειρήνη, δεν δίνουν δεκάρα. Φτωχιά μου αρχαία πόλη!
So, να’μια, απολύτως έτοιμος να μπήξω τις φωνές, να διακόψω τους ομιλητές και να τους περιλούσω με βρισιές, σε περίπτωση που κάποιοι υποστηρίξουν οτιδήποτε άλλο εξόν της ειρήνης. D! na'toi and πρυτάνεις, τώρα που μεσημέριασε! Δεν σας το΄λεγα; Ακριβώς όπως το είπα – σπρώχνουν με χέρια και με πόδια για μια θέση στη μόστρα.
Κήρυκας: Προχωρείτε προς τα εμπρός! Κινηθείτε, εισέλθετε στην καθαγιασμένη περιοχή! Ποιος επιθυμεί να απευθυνθεί στον λαό;
Αριστοφάνης: Ἀχαρνῆς στ. 17-27, 37-44
b) The Βουλὴ τῶν Πεντακοσίων
Τα 500 members of the Βουλῆς (fifty of each φυλή) επιλέγονταν με κλήρο. Each φυλὴ Alternately assuming Presidency, take IE tasks πρυτανεύουσας φυλῆς. Οι 50 the representatives then called Πρυτάνεις. As long as their term deipnoysan all together in Πρυτανεῑον, που στεγαζόταν στην Θwhatλον. The money for the dinner of Πρυτάνεων paid from the public purse. Then sygkaloysan the Βουλὴ and the Ἐκκλησία τοῦ Δήμου. Οι 50 πρυτάνεις choose by lot one of their group as Chairman with tasks which took a day and a night. The head of the Πρυτάνεων I had to stay overnight in Θόλον, and choose the 1/3 of Πρυτάνεων to stay with him for the night.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 43-44.
The Βουλὴ under crisis puts most government officials, ιδίως εκείνους που έχουν διαχειριστεί δημόσιο χρήμα. Οι ιδιώτες μπορούν να καταθέσουν στοιχεία εναντίον όποιου αξιωματούχου θέλουν και να τον κατηγορήσουν ότι δεν ενήργησε σύμφωνα με τον νόμο. If the Βουλή turns out that the category is indeed guilty officer, τότε εκείνος με την σειρά του έχει το δικαίωμα να θέσει την υπόθεσή του ενώπιον κανονικού δικαστηρίου.
The Βουλή, therefore, δεν ασκεί την ανώτατη εξουσία, αλλά εξετάζει και αποφασίζει προκαταρτικά, προτού φέρει μια υπόθεση ενώπιον του λαού. Ο λαός δεν μπορεί να ψηφίσει για τίποτε, If this has not been discussed previously in the House and has not indicated by the Πρυτάνεις on the agenda of the Ἐκκλησίας τοῦ Δήμου.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 43-45.
Αρχαιολογικές μαρτυρίες
In ancient Greek Θόλος σημαίνει κυκλικό κτίσμα. The Θόλος to Ἀγορὰ of Athens dates back to the findings of ceramics on the 470-460 B.C., και έχει διάμετρο 18,33 μέτρα. In the area of the building found fragments of ceramic vessels used in meals of Πρυτάνεων. Πρόκειται για απλά μελαμβαφή αγγεία: σκύφους, κοτύλες, οινοχόες. The outer bottom number is engraved the letters ΔΕ, i.e. the initial of the word δε̄μόσιον, namely δημόσιον, δημόσια περιουσία. The Θόλος has erected on the ruins of a large private home, που πιθανώς ανήκε στον τύραννο Πεισίστρατο.
Next to the Θόλον is the Βουλευτήριον. Τα ερείπια είναι λιγοστά, αλλά οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αυτό κτίστηκε γύρω στο 500 BC. Αν κάθε κάθισμα είχε πλάτος μισό μέτρο, then the main hall fit 500 ανθρώπους καθισμένους στις τρεις πλευρές της.
γ) Οι ἄρχοντες
Πριν από την κλασική εποχή οι άρχοντες, που διοικούσαν την Αθήνα, επιλέγονταν από τους ευγενείς και τους πλουσίους. Στην αρχή διατηρούσαν το αξίωμά τους διά βίου, αλλά αργότερα [περίπου το 700 B.C.] διατηρούσαν το αξίωμά τους για 10 χρόνια.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 3
Ο άνδρας που επιλεγόταν να είναι ο επικεφαλής των υπολοίπων έδινε το όνομά του στο έτος, It was namely the ἐπώνυμος ἄρχων, and, αν οι Αθηναίοι ήθελαν να δώσουν μια χρονολογία, έλεγαν «Ἐπί ἄρχοντος …». Have survived as our days lists in marble plaques with names ἐπωνύμων ἀρχόντων. Πολλές από αυτές τις μαρμάρινες επιγραφές βρίσκονται στο Επιγραφικό Μουσείο, δίπλα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Αθήνα.
Την εποχή του Σόλωνα [594 B.C.] the ἄρχοντες they had the power to issue final decisions on lawsuits, και δεν αρκούνταν, όπως τώρα, στο έργο της προκαταρτικής ακρόασης.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 3
Μολονότι αρχικά προέρχονταν μόνον από τις πλούσιες οικογένειες, οι ἄρχοντες στην πραγματικότητα ψηφίζονταν από τον λαό. Άνδρες όπως ο Σόλων, ο Κλεισθένης και ο Θεμιστοκλής διετέλεσαν ἄρχοντες. However, μια αλλαγή έγινε σε αυτό το σύστημα κατά την περίοδο μεταξύ των δύο Περσικών πολέμων.
When ἐπώνυμος ἄρχων It was the Telesinos [487/486 B.C.], επέλεξαν τους εννέα άρχοντες με κλήρο, φυλή την φυλή, από ένα σύνολο 500 πολιτών, οι οποίοι είχαν προηγουμένως αναδειχτεί από τους πολίτες κάθε περιοχής.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 22
Εκτός από νομικά ζητήματα, the ἄrchontes είχαν την ευθύνη για αρκετά θρησκευτικά ζητήματα και λατρευτικές εκδηλώσεις, καθώς και για την ανάθεση leitoyrgiwn στους εύπορους πολίτες.
δ) The Ἄρειος Πάγος
[Την εποχή του Σόλωνα] the Council of the Ἀρείου Πάγου He was responsible for supervising the application of laws, αλλά στην πραγματικότητα ήλεγχε τις σημαντικότερες υποθέσεις της πολιτείας, με την ανώτατη εξουσία να τιμωρεί τους παραβάτες και να επιβάλει ποινές. This was because members of Ἀρείου Πάγου they had been ἄρχοντες, and the ἄρχοντες προέρχονταν από τις πλούσιες και σημαντικές οικογένειες.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 3
The Council of the Ἀρείου Πάγου He had a good reputation at the time of the Persian wars and said that kept the Athenian polity «kalokoyrdismeno».
Aristotle: Political 1304a 25
A result of the selection ἀρχόντων with clergy was the gradual change of the Council of Ἀρείου Πάγου. Με την πάροδο του χρόνου κατέληξε να περιλαμβάνει περισσότερους ανθρώπους που είχαν επιλεγεί με κλήρο απ΄ότι ανθρώπους που είχαν ψηφιστεί.
Μετά από τις μεταρρυθμίσεις του 462 BC. (Cleisthenes), theἌρειος Πάγος He stayed with the sole competence to hear cases of murder, τραυματισμού και εμπρησμού.
ε) Τα δικαστήρια
Before the classical era ἄρχοντες and the Ἄρειος Πάγος It seems they had the high authority in legal issues. However, την εποχή του Σόλωνα υπήρχε και ένα λαϊκό δικαστήριο, όπου κάθε πολίτης μπορούσε να καταφύγει εναντίον οποιασδήποτε απόφασης θεωρούσε άδικη. Αυτό το δικαστήριο ήταν αρχικά η συγκέντρωση όλων των πολιτών, αργότερα όμως οι ένορκοι επιλέγονταν με κλήρο ως αντιπρόσωποι όλων των πολιτών. Αυτό το σύστημα δικαστηρίων με ενόρκους, κοινό στις σημερινές δημοκρατίες, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα.
Λέγεται ότι αυτό που έδωσε μεγάλη εξουσία στις μάζες υπήρξε το δικαίωμα να καταφεύγει ο πολίτης σε δικαστήριο ενόρκων.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 9
Ο Περικλής ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την πληρωμή των ανθρώπων που προσέφεραν υπηρεσίες σε δικαστήρια ενόρκων. Ήταν ένας τρόπος να γίνει αρεστός στους πολλούς και να απαντήσει στο μοίρασμα αμοιβών από τον Κίμωνα σ’όσους από τους φτωχότερους πολίτες ήθελε να κάνει οπαδούς του. Ορισμένοι κατηγορούν τον Περικλή και ισχυρίζονται ότι τα δικαστήρια άρχισαν πλέον να χειροτερεύουν, επειδή οι πολλοί ταπεινοί άνθρωποι και όχι οι λίγοι αξιοσέβαστοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να κληρωθούν δικαστές. Επιπλέον ήταν μετά από αυτό το μέτρο που άρχισε η δωροδοκία ενόρκων.
Ἀριστοτέλης: Ἀθηναίων πολιτεία 27
The fee for participation in court was 2 ὀβολοί, and later became 3 ὀβολοί. Some citizens had the opportunity to earn more money from these daily μισθοῦ exercising other activities. Έτσι υπήρξε η τάση τα δικαστήρια να έχουν πολύ περισσότερους ηλικιωμένους, αφού αυτοί δύσκολα μπορούσαν να ασκήσουν κάποιαν άλλη πιο επικερδή δραστηριότητα. Αυτή η κριτική ασκείται από τον Αριστοφάνη, in Σφῆκες, που ανέβηκε στο θέατρο το 422 BC.
Αγόρι: Θα μου δώσεις κάτι, πατέρα, αν σε παρακαλέσω;
Πατέρας: Ασφαλώς, γιέ μου. Πες μου, τι καλό πράγμα θέλεις να σου αγοράσω; Υποθέτω ότι θα ήθελες μερικούς αστραγάλους για να παίζεις.
Αγόρι: Not. Θα ήθελα μερικά σύκα. Είναι πολύ πιο γλυκά.
Πατέρας: Να με κρεμάσουν, αν το κάνω!
Αγόρι: Τότε δεν θα βαδίσω άλλο μαζί σου.
Πατέρας: Κοίτα, μ’αυτό τον άθλιο δικαστικό μισθό πρέπει να αγοράσω ένα γεύμα, ξύλα για τη φωτιά και κρέας για τους τρεις μας – κι εσύ μου θέλεις σύκα!
Αγόρι: Πατέρα, If the ἄρχοντας decide that it will not meet the Court today, πού θα βρούμε να αγοράσουμε το φαγητό μας; Υπάρχει καμιά περίπτωση … ;
Αριστοφάνης: Σφῆκες 291 JV.
Ο Αριστοτέλης αναφερόμενος στην αρχή της Δηλιακής Συμμαχίας γράφει ότι οι εισφορές των Συμμάχων χρησιμοποιήθηκαν από τους Αθηναίους για την πληρωμή 6.000 πολιτών που συμμετείχαν με κλήρο στην εκδίκαση υποθέσεων.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα 6.000 members of the Ἡλιαίας διαρούνταν σε μικρότερα τμήματα. The only information we have about this practice is a forensic reason of 5th century., όπου αναφέρονται 700 μέλη δικαστηρίου. We have a lot more information about the 4th century. B.C., οπότε φαίνεται ότι ο σταθερός αριθμός τμήματος τηςἩλιαίας είναι 501 μέλη. Για ορισμένες πολύ σοβαρές υποθέσεις μπορούσαν να συγκληθούν 2-3 τμήματα.
Σε αντίθεση με τους ενόρκους στα σημερινά δικαστήρια, οι αθηναίοι δικαστές έπρεπε να ψηφίσουν άμεσα την απόφαση που προέκριναν με βάση την ακροαματική διαδικασία. Δεν υπήρχε δικαστής που να συμπυκνώνει για χάρη των ενόρκων την υπόθεση ούτε προβλεπόταν χρόνος για συζήτηση μεταξύ των ενόρκων πριν από την έκδοση της απόφασή τους.
στ) Οι στρατηγοί
Ασκώντας κριτική ο Θουκυδίδης, θαυμαστής κατά τα άλλα του Περικλή αλλά αντίπαλος των Δημοκρατικών, έγραψε με αφορμή την διαρκή επί 10 έτη εκλογή του στο αξίωμα του στρατηγού: …λόγῳ μὲν δημοκρατία ἔργῳ δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀρχή….
Δεν γνωρίζουμε κάτι γιαστρατηγοὺς before the time of Cleisthenes (507 B.C.), και πιθανώς το αξίωμα αυτό συνδέεται με την αναδιοργάνωση των Αθηναίων σε 10 φυλές. Αρχικά, υπήρχε έναςστρατηγὸς από κάθε φυλή, αλλά αργότερα επιλέγονταν από το σύνολο των πολιτών.
In previous seasons all the important leaders of the people was ἄρχοντες, αλλά την εποχή του Κίμωνα και του Περικλή η κατάσταση είχε αλλάξει, and people become leaders στρατηγοὶ Instead ἄρχοντες. Μολονότι οιἄρχοντες retained some of the ancient legal and religious duties, the στρατηγοὶτους υπερσκέλισαν ως ανώτεροι στρατιωτικοί διοικητές. Also, theστρατηγοὶ decide on the annual award to wealthy Athenians citizens of τριηραχίας, a significant λειτουργίας.
Υπάρχουν κάποιες κυβερνητικές θέσεις που μπορούν να φέρουν είτε ασφάλεια είτε κινδύνους για όλον τον λαό, αναλόγως προς την ποιότητα των ανθρώπων που τις κατέχουν. Ο λαός δεν διεκδικεί να αναλάβει τέτοιες θέσεις. You don't think they can take by lottery post στρατηγοῦ or the command of cavalry. Ο λαός αντιλαμβάνεται ότι θα κερδίσει πολλά περισσότερα, αν δεν αναλάβει τέτοιες θέσεις, και γι’αυτόν τον λόγο επιτρέπει τέτοιες θέσεις να τις αναλαμβάνουν οι πιο ισχυροί πολίτες.
Γερο-Ολιγαρχικός 3 (αποσπάσματα)
Κάθε μήνα γίνεται μια ψηφοφορία για να διαπιστώσουν αν οι στρατηγοί εκτελούν όπως πρέπει τα καθήκοντά τους. Αν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας είναι εναντίον κάποιου, αυτός οδηγείται σε δίκη. Αν καταδικαστεί, ο λαός αποφασίζει ποια θα είναι η ποινή ή το πρόστιμό του· but, αν αθωωθεί αναλαμβάνει και πάλι καθήκοντα. Κατά την θητεία τους οι στρατηγοὶ μπορούν να τιμωρήσουν οποιαδήποτε απόκλιση από την πειθαρχία με φυλάκιση, απόλυση ή πρόστιμο – μολονότι η επιβολή προστίμου δεν συνηθίζεται.
Aristotle: Ἀθηναίων πολιτεία 61
Και μια ιδιοτυπία του δημοκρατικού πολιτεύματος της Αθήνας: ὀστρακισμός
ὀστρακίζω: αποκλείω· αρνούμαι οποιαδήποτε σχέση με κάποιον.
Η σύγχρονη έννοια της λέξης οστρακίζω έχει πιο γενική σημασία από ότι είχε στην αρχαία Ελλάδα. Τον 5ο αι. BC.ὀστρακισμὸς meant a form of exile. The word in Greek is derived from the ὄστρακον, δηλαδή σπασμένο κομμάτι κεραμικού αγγείου.
Για να σχηματίσουμε μια γενική εικόνα, η διαδικασία είχε ως εξής. Κάθε άνδρας έπαιρνε έναὄστρακον and wrote the name of the citizen for whom he had the view that it should be removed from the State. Then go to the Ἀγορά, σε ένα σημείο που σημαδευόταν με ένα ξύλινο κιγκλίδωμα. Οι ἄρχοντες first of all katametroysan all ὀστράκων they had saved the citizens. Αν υπήρχαν λιγότερα από 6.000 όστρακα, τότε δεν γινόταν κανένας ὀστρακισμός. Divided the Quadi ὄστρακα According to the name that was written to them, και τέλος, the citizen whose name was the first in a number of ὀστράκων exorizotan for 10 χρόνια. Ο οστρακιζόμενος διατηρούσε, in any case, το δικαίωμα να εισπράττει το εισόδημα από την αξιοποίηση της περιουσίας του.
Πλούταρχος: Βίοι παράλληλοι, Αριστείδης 7
The Athenians were not the only ones who had ὀστρακισμό· Αργείοι, Μιλήσιοι και Μεγαρείς είχαν και εκείνο ιὀστρακισμό. Σχεδόν όλοι οι πιο πετυχημένοι άνδρες οστρακίστηκαν: ο Αριστείδης, ο Κίμων, ο Θεμιστοκλής, ο Θουκυδίδης.
Αριστοφάνης: Σφῆκες στι. 855 (αρχαίος σχολιαστής)
Ο Πλούταρχος αναφέρει πως ο Αριστείδης ήταν παρών στον οστρακισμό του, When an illiterate man gave him a ὄστρακον, και του ζήτησε να γράψει το όνομα «Αριστείδης». Ο Αριστείδης εξεπλάγη και ρώτησε τον άνθρωπο τι είχε κατά του Αριστείδη. «Τίποτε απολύτως», απάντησε εκείνος, «απλώς σιχάθηκα να ακούω να τον αποκαλούν ‘ο δίκαιος’». Aristides did not say anything and wrote his name in ὄστρακον.
Αρχαιολογικές μαρτυρίες
Περισσότερα από 1.000 shells have been found so far in the Athenian Ἀγορά, και αρκετές χιλιάδες στην ευρύτερη περιοχή της. A group of 190 ὀστράκων came to light in the South-eastern corner of Ἀγορᾶς. Καθένα από αυτά έφερε το ίδιο όνομα, "Themistocles" – but experts have demonstrated that the 190 είχαν γραφτεί το πολύ από 14 διαφορετικούς ανθρώπους μόνον. Ήταν ένα ασυνήθιστο εύρημα, as each specific ὄστρακον It should be written from a particular citizen.
The birth and the functioning of democracy was a crowning moment for humanity, την οποία και σημάδεψε ανεξίτηλα.
During the period of Republic, και χάρη στην δημοκρατία, δημιουργήθηκε όλος αυτός ο
λαμπρός πολιτισμός, που παρέμεινε κλασικός μέχρι σήμερα.Η γέννηση όμως καθώς και η λειτουργία της δημοκρατίας καλύπτονται από
ένα πέπλο σιωπής. This was not random, lack of sufficient data,
but deliberately, γιατί οι οικονομικά και πολιτικά κυρίαρχες τάξεις θέλησαν να
αποκρύψουν από τους λαούς το αληθινό πρόσωπο της δημοκρατίας.For this reason the Republic has reached us so distorted and
παραποιημένη, that we can not clearly distinguish the authentic face.
“Republic of Ephialtes” (pdf)
“Dedicated,
ordinary people
all over the world.”CH.G. King
***
“~ IN FREE MEMBER CITIZENS DECIDE FOR THEIR FUTURE ~
WHEN YOU slept upright, WHO WILL TAKE ALL FOR YOU;;;
…THE KEY TO KEEP IN YOUR HANDS…”
