Ο ΣΚΛΑΒΟΣ
Ήταν κάποτε παλιά ένας αφέντης με φλουριά
που `χε σκλάβο με μυαλό μα δεν του βγήκε σε καλό
είχε ξεσηκώσει κι άλλους αχ τι μπελάς για τους μεγάλους
le capitaine a menacé et le t de l’esclave’ réponse
Κι αν δεμένο και δαρμένο διατάξεις να με φέρουν
et re’ le tourment je meurs ce qui perdra pense
πρώτα πρώτα μια για πάντα ένας άνθρωπος θα λείψει
κι όσα τώρα μου φορτώνεις όλα εσύ θα φορτωθείς
τι θα χάσεις σκέψου
Κι όχι κέρδος πως θα βγάλεις με την πράξη σου αυτή
μια και μυστικό κανένα από μένα δε θα μάθεις
τι θα χάσεις σκέψου
Καλοσκέφτηκε ο αφέντης κάτσε του λέει να τα πούμε
τι να πούμε λέει ο σκλάβος τίποτα τώρα δεν ακούμε
τη σκλαβιά μου λύνοντας καλόπιασέ με, το κοινό συμφέρον δες
το χρυσάφι σου χαρίζω προτιμώ τη λευτεριά
Στο κάτω κάτω της γραφής γιατί να είμαι σκλάβος
τα παιχνίδια των θεών να τα πληρώνω εγώ
στο κάτω κάτω της γραφής γιατί να είμαι σκλάβος…
