When the 99,87 % the princes are conscripts only 0,13% elected the Regime called REPUBLIC.
Unfortunately Regime us is completely unknown.
DEMOCRACY – The unknown Regime
“Culture is a work of man, of the human brain. The more people, human brains, participating in this project, both culture flourishes more.
Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη “πολιτισμός” προϋποθέτει τη λέξη “citizen”.
Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας.
Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρατία, αυτή μόνη, διαφοροποίησε τον Ελληνικό Πολιτισμό από όλους τους άλλους. Και ίσως μόνο το Ελληνικό Επίτευγμα μπορεί να χαρακτηρισθεί “πολιτισμός”.
Και η Δημοκρατία είναι η συνισταμένη τριών συνιστωσών: a) της έλλειψης ιερού βιβλίου, b) της έλλειψης αρχηγών και γ) της έλλειψης απαγορεύσεων (ταμπού). Τις συνιστώσες αυτές τις υλοποιούσαν 1) η ανάδειξη των αρχόντων τόσο στην Εκτελεστική όσο και στη Δικανική λειτουργία της εξουσίας με κλήρωση, 2) η ενιαύσια και μη επαναλήψιμη θητεία των αρχόντων, 3) η λογοδοσία των αξιωματούχων στο τέλος της θητείας τους και 4) ο οστρακισμός.
Η εκλογή είναι για τους Αρχαίους Έλληνες ολιγαρχικός τρόπος ανάδειξης των αρχόντων και συνδέεται άρρηκτα με την Ολιγαρχία. Η Σπάρτη, Although he had many other minor democratic-common besides p’ all the Greek Cities that participated in the Panhellenic Games-considered by Aristotle Oligarchy, ακριβώς επειδή χρησιμοποιούσε την εκλογή κι όχι την κλήρωση για την ανάδειξη των αρχόντων της.
Αυτές οι αλήθειες έχουν αγνοηθεί μέχρι σήμερα τόσο από τους επίδοξους αρχηγούς, which are possessed by the syndrome of Alexander the Great, ie sotirismou, and by the Hellenists and antiquarian, που σαν καλοί διανοούμενοι θα αρνούνταν να μπει το όνομά τους στην ίδια κληρωτίδα με το όνομα της τελευταίας καθαρίστριας και να έχουν της ίδιες πιθανότητες για ανάδειξη σε κάποιο αρχοντιλίκι.
Κι ας επισημανθεί από τώρα πως στην Αθήνα τα 99,87 % των αρχόντων ήταν κληρωτοί και μόνο 0,13% αιρετοί.
Κι ακόμα. Όλοι οι σπουδαίοι Αθηναίοι αρχηγοί -με μοναδική εξαίρεση τον Περικλή, που απλώς τιμωρήθηκε με πρόστιμο, οστρακίστηκαν.”
Αλέξανδρος Κόντος
