Από το 1974 jusqu'à 1979 menée dans une petite ville canadienne une expérience sociale sur les revenus de base avec le nom «Programme Mincome". Le chercheur Evelyn Forget, a été l'un des rares qui a eu l'occasion d'étudier les implications sociologiques de l'expérience et a accepté de donner une interview à Stanislas Jourdan.
Commencer, το πρώτο πράγμα που αναφέρθηκε είναι πως αρχικός σκοπός του πειράματος ήταν διαπιστωθεί αν η εξασφάλιση ενός Βασικού Εισοδήματος θα είχε ως αποτέλεσμα να περιορίσουν οι κάτοικοι τις ώρες που δούλευαν. Η ερευνήτρια είχε επιπλέον ενδιαφέρον να δει και άλλα πράγματα όπως αν βελτιωνόταν η εικόνα της υγείας των κατοίκων και αν περιοριζόταν ο ρυθμός πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου.
Σημαντικό λοιπόν εύρημα ήταν ότι οι συμμετέχοντες δεν περιόρισαν τις ώρες εργασίας τους, εκτός από γυναίκες που αύξησαν το χρόνο της άδειας μητρότητας και νεαρούς που το χρησιμοποίησαν για να καθυστερήσουν λίγο τον χρόνο ένταξής τους σε πλήρη απασχόληση. Επίσης δεν φαίνεται να υπήρξαν φαινόμενα πληθωρισμού, τουλάχιστον τόσο που να παρατηρείται διαφορά από την υπόλοιπη χώρα.
Η έρευνα έδειξε όμως επίσης ότι περιορίστηκαν σημαντικά οι ρυθμοί πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου. Ακόμη, ότι τα ποσοστά νοσηλείας έπεσαν κατά 8,5% σε σχέση με άλλες περιοχές. Αυτό οφείλεται σε μείωση των ατυχημάτων και τραυματισμών και επίσης σε μείωση των νοσηλειών για ψυχολογικά προβλήματα.
Αν και το πείραμα θεωρήθηκε πετυχημένο, παρόλα αυτά η ιδέα του Βασικού Εισοδήματος απέχει ακόμα αρκετά από το να γίνει ευρέως αποδεκτή. Πολλοί θεωρούν ότι το κόστος θα είναι υπερβολικό και δεν θα μπορέσουν να βρεθούν τα χρήματα. Άλλοι ότι κανένας δεν πρέπει να δικαιούται εισόδημα χωρίς να δουλεύει. Malheureusement, même au 21e siècle, un grand nombre de citoyens estiment que la justice sociale est trop cher pour être en mesure de poursuivre.
Lire l'interview complète
http://basicincome.org.uk/article/2013/08/health-forget-mincome-poverty/
“LA VILLE SANS PAUVRETÉ”
Par Evelyn Forget