Από το 1974 μέχρι το 1979 διενεργήθηκε σε μια μικρή Καναδική πόλη ένα κοινωνικό πείραμα για το βασικό εισόδημα με το όνομα “Mincome Program”. Η ερευνήτρια Evelyn Forget ήταν μία από τις λίγες που είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν τις κοινωνιολογικές επιπτώσεις του πειράματος και δέχτηκε να δώσει συνέντευξη στον Stanislas Jourdan.
Ξεκινώντας, το πρώτο πράγμα που αναφέρθηκε είναι πως αρχικός σκοπός του πειράματος ήταν διαπιστωθεί αν η εξασφάλιση ενός Βασικού Εισοδήματος θα είχε ως αποτέλεσμα να περιορίσουν οι κάτοικοι τις ώρες που δούλευαν. Η ερευνήτρια είχε επιπλέον ενδιαφέρον να δει και άλλα πράγματα όπως αν βελτιωνόταν η εικόνα της υγείας των κατοίκων και αν περιοριζόταν ο ρυθμός πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου.
Σημαντικό λοιπόν εύρημα ήταν ότι οι συμμετέχοντες δεν περιόρισαν τις ώρες εργασίας τους, εκτός από γυναίκες που αύξησαν το χρόνο της άδειας μητρότητας και νεαρούς που το χρησιμοποίησαν για να καθυστερήσουν λίγο τον χρόνο ένταξής τους σε πλήρη απασχόληση. Επίσης δεν φαίνεται να υπήρξαν φαινόμενα πληθωρισμού, τουλάχιστον τόσο που να παρατηρείται διαφορά από την υπόλοιπη χώρα.
Η έρευνα έδειξε όμως επίσης ότι περιορίστηκαν σημαντικά οι ρυθμοί πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου. Ακόμη, ότι τα ποσοστά νοσηλείας έπεσαν κατά 8,5% σε σχέση με άλλες περιοχές. Αυτό οφείλεται σε μείωση των ατυχημάτων και τραυματισμών και επίσης σε μείωση των νοσηλειών για ψυχολογικά προβλήματα.
Αν και το πείραμα θεωρήθηκε πετυχημένο, παρόλα αυτά η ιδέα του Βασικού Εισοδήματος απέχει ακόμα αρκετά από το να γίνει ευρέως αποδεκτή. Πολλοί θεωρούν ότι το κόστος θα είναι υπερβολικό και δεν θα μπορέσουν να βρεθούν τα χρήματα. Άλλοι ότι κανένας δεν πρέπει να δικαιούται εισόδημα χωρίς να δουλεύει. Δυστυχώς ακόμα και στον 21ο αιώνα μεγάλος αριθμός πολιτών πιστεύουν ότι η κοινωνική δικαιοσύνη είναι πολύ ακριβή για να μπορούμε να την επιδιώξουμε.
Διαβάστε παρακάτω όλη τη συνέντευξη
http://basicincome.org.uk/article/2013/08/health-forget-mincome-poverty/
“Η ΠΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΦΤΩΧΕΙΑ”
Της Evelyn Forget