“The collective bliss will lead inexorably and atomiki.afou the “part” (person) is in direct dependence “around” (town).”
In his Nicomachean Ethics Aristotle extensively discussed in most major commodity seeking people with their actions, ie bliss, την οποία όρισε όχι ως ψυχική κατάσταση αλλά ως ενέργεια της ψυχής με τους κανόνες της τέλειας αρετής (or trace the soul energy Bliss their’ freedom needs virtue teleian).
Την ευδαιμονία, λοιπόν, κατά τον φιλοσόφο, την εξασφαλίζουν οι άνθρωποι μόνο με την κατάκτηση της αρετής και αυτή με την σειρά της πραγματώνεται μέσα από την καθημερινή συμπεριφορά και δράση τους, κάτι που καταδεικνύει ότι η αριστοτελική ηθική είναι προσανατολισμένη προς την ανθρώπινη πράξη και δεν αποτελεί ελεύθερη αναζήτηση γνώσης.
Ο λόγος για τον οποίο ο Αριστοτέλης αφιέρωσε τα Ηθικά Νικομάχεια στη μελέτη των αρετών δεν ήταν μόνο γιατί θεωρούσε πως μέσω αυτόν οι άνθρωποι θα γίνουν καλύτεροι ως άτομα, αλλά και επειδή η απόκτηση τους θα τους έκανε να λειτουργούν σωστά μέσα στην πόλιν, κάτι που ενδιέφερε ιδιαίτερα τους αρχαίους Έλληνες.
Ο στόχος της πόλεως, κατά τον Αριστοτέλη είναι η ευδαιμονία (-στοχάζεται- του κυριωτάτου πάντων των αγαθών). Επομένως, το υπέρτατο αγαθό για το άτομο ταυτίζεται με το υπέρτατο αγαθό για την πόλιν. Το άτομο επιτυγχάνει με τις πράξεις του την ευδαιμονία, με τις πράξεις του ως πολίτης θα επιτευχθεί και το υπέρτατο αγαθό για την πόλιν.
Η τελευταία είναι ένα “around” που απαρτίζεται από πολίτες.
Η συμπεριφορά τους έχει πολιτικό περιεχόμενο και από τις πράξεις τους θα εξαρτηθεί αν η πόλις θα οδηγηθεί στο επιδιωκόμενο “τέλος”, στην ευδαιμονία.
Η συλλογική ευδαιμονία θα επιφέρει αναπόδραστα και την ατομική. αφού το “part” (person) is in direct dependence “around” (town).
Efstathios Faniadis
Read also: Bliss Aristotle
