Ποιες είναι οι τεχνικές ελέγχου συνείδησης της μάζας; Γιατί συμφωνείτε ενίοτε με πράγματα για τα οποία…διαφωνείτε; Ποιος σας “υπνωτίζει” και πώς; Πώς σας “δουλεύουν” οι ειδικοί στα social media; Στην τηλεόραση; Πριν την κάλπη;
Αναγνωρίστε παρακάτω τον εχθρό και πορευτείτε ανάλογα:
Ad hominem: Επίθεση στον άνθρωπο και όχι στα επιχειρήματά του.
Ad nauseam: Επανάληψη του ίδιου επιχειρήματος (“μέχρι ναυτίας”) σε μορφή σλόγκαν μέχρι να γίνει πιστευτό. Λειτουργεί καλύτερα οτάν τα μέσα ενημέρωσης είναι περιορισμένα και ελεγχόμενα.
Επίκληση αυθεντιών: Όταν διάφοροι “ειδικοί” υποστηρίζουν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει ως την μόνη αλήθεια.
Χρήση φόβου: Εδραίωση αισθημάτων αγωνίας και πανικού στον γενικό πληθυσμό συνήθως με την επίκληση ενός ανώτερου εξωτερικού μεγάλου κινδύνου.
Χρήση στερεότυπων και προκαταλήψεων: Εκμετάλλευση προκαταλήψεων του κοινού- στόχου για επίταση των φόβων και αντιπαθειών τους συνήθως με χρήση αναπόδεικτων συσχετισμών. π.χ. “όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες”.
Πολύ Μεγάλα Ψέματα: Το ψέμα είναι τόσο μεγάλο και παράλογο, ώστε αυτός που το ακούει να συμπεράνει ότι αποκλείται να λέγεται ένα τόσο μεγάλο ψέμα σε όλο τον κόσμο τόσο ξεδιάντροπα, ώστε τελικά να το πιστέψει.
Μονόδρομος: Αφού όλοι το κάνουν, κάντο κι εσύ, ως τη μόνη δυνατή πιθανότητα επιτυχίας (χρήση ψυχολογίας της μάζας).
Άσπρο-Μαύρο: “Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εχθρός μας”.
Ο Απλός Άνθρωπος: Η θέση της προπαγάνδας παρουσιάζεται ως η θέση του απλού ανθρώπου, ώστε ο τελευταίος να νιώσει ασφάλεια και να ταυτιστεί με αυτήν.
Δαιμονοποίηση της Αντίθετης ‘Αποψης: Οι έχοντες άλλη άποψη εμφανίζονται ως τρελοί ή κακοί.
Παραπληροφόρηση: Παραποίηση Στοιχείων, Μοντάζ Φωτογραφίων, Μοντάζ Ομιλιών και Δηλώσεων, Τεχνητό κλίμα ευφορίας: Επιβραβεύσεις από ξένες εξουσίες κλπ.
Αποκοπή Φράσεων: Επιλεκτική χρήση φράσεων του αντιπάλου για την αλλοίωση του νοήματος και της πρόθεσης του.
Ύψωμα Σημαίας: Επίκληση πατριωτισμού ακόμη και για ενέργειες τελείως παράλογες ή άσχετες με την έννοια του πατριωτισμού
Αστραφτερές Γενικεύσεις: Όμορφα λόγια με κενό ουσίας και περιεχομένου.
Μισή Αλήθεια: Απόκρυψη της πλήρους εικόνας, π.χ. ποσοστιαία μείωση ελλείμματος χωρίς παράλληλη αναφορά στην ανεργία ή στο χρέος.
Επιτηδευμένες Γενικότητες: Χρήση ασαφών στόχων ώστε να αποφευχθεί η ευθύνη σε περίπτωση αθέτησης.
Ευφημισμοί και Δυσφημισμοί: Χρήση “ταμπέλας”. π.χ. χρήση της λέξης φιλελεύθερος (ποιος δεν είναι φίλος της ελευθερίας;!) ως ευφημισμός για να υποδηλώσει κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που είναι η “φιλελεύθερη” πολιτική ή π.χ. χρήση της λέξης συντηρητικός για να αποδειχτεί οπισθοδρομισμός κ.α.
Φορτισμένες Λέξεις: Λέξεις που σημαίνουν κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που μπορεί να είναι π.χ. βασικές αλλαγές ονομάζονται μεταρρυθμίσεις.
Αρνητικοί Χαρακτηρισμοί: Χρήση χαρακτηρισμών που εμπεριέχουν λογικό σφάλμα, αλλά δημιουργούν συνειρμούς που ευνοούν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει.
Υπεραπλούστευση: Χρήση γενικεύσεων για την περιγραφή περίπλοκων κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων.
Εκλογίκευση: Χρήση ασαφών και ευχάριστων φράσεων για την εκλογίκευση παράλογων φαινομένων.
Λογική Πλάνη: Χρήση αδιαμφισβήτητης αλήθειας, που ωστόσο είναι άσχετη με το προκείμενο.
Επανάληψη: Χρήση ίδιας φράσης κάνοντας “πλύση εγκεφάλου” ώστε να αδυνατεί ο εγκέφαλος να σκεφτεί κάτι διαφορετικό. Συνήθως συνδέεται με τη χρήση σλόγκαν: π.χ. “Αλλαγή”, “Πρώτη φορά αριστερά” κ.λ.π.
Δείτε επίσης: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
