Της Βάσιας Ζαριφοπούλου και του Δρ. Νίκου Γεωργαντζά

 

Πίσω από κάθε έννοια διαστρεβλωμένη, πίσω από κάθε έννοια μη ξελαμπικαρισμένη, πάντοτε κρύβεται μια ενδελεχώς και επιμελώς μελετημένη παγίδα.

 

Είναι άλλη μια φάκα της προπαγάνδας του παρασιτικού, παρείσακτου και περιττού, απέριττα δυναστικού καθεστώτος εξουσίας της κομματοκρατίας, του εν Ελλάδι και εν Κύπρω παραρτήματος του Χαζαρικού Χαγανάτου).

 

 

Πίσω από την κάθε φάκα των διαστρεβλωμένων εννοιών, πάντοτε κρύβεται τούτο το απέριττα δυναστικό καθεστώς εξουσίας! Σου φαίνεται ακραίο, εξωκοσμικό ή παράξενο;

 

Έλα μια βόλτα μαζί μου στην ε(ξ)οχή!

 

Σε καλώ στην εξοχή επειδή στην ε(σ)οχή, που μας σπρώξανε να ζούμε, συνηθίσαμε, γιατί έτσι μας μάθανε από παιδιά, μέσω μιας ανηλεούς και εύστοχης προπαγάνδας, και το ίδιο έμαθαν και στους γονείς των γονιών μας, να χρησιμοποιούμε την έκφρασι «πολιτικό σύστημα» εννοώντας την κυρίως ως:

 

α) ένα δήθεν απολύτως δημοκρατικό πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, επειδή αυτό μας επέβαλαν να νομίζουμε ότι απολαμβάνουμε (θετική έννοια),
β) ως μία εξουσιαστική δύναμι που δήθεν αναπόφευκτα μας καταδυναστεύει (αρνητική έννοια).

 

Πρώτο λάθος-παγίδα: Το πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα.

Η λέξι «σύστημα» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξι που παράγεται από το ενεργητικής φωνής ρήμα «συν-ίστημι» (συναποτελώ, συναπαρτίζω). Ένα σύστημα είναι μία οντότητα μερών που μέσω των αμοιβαίων αλληλεπιδράσεων τους λειτουργούν συλλογικά προς το κοινό τους συμφέρον.

 

΄Ενα πολιτικό σύστημα ή πολίτευμα επίσης είναι μια οντότης μερών, π.χ. θεσμών που μέσω των αμοιβαίων αλληλεπιδράσεων τους λειτουργούν συλλογικά προς το κοινό τους συμφέρον. Εκτός όμως από την επιδίωξι του κοινού τους συμφέροντος τα μέρη ενός πολιτεύματος ή πολιτικού συστήματος αλληλεπιδρούν αμοιβαία μεταξύ τους ενδογενώς, όχι εξωγενώς.

 

Ταυτόχρονα τα μέρη ενός συστήματος αυτο-καθορίζονται και αυτο-θεσμίζονται. ΄Ομως ούτε η Ελλάδα ούτε η Κύπρος ουδέποτε λειτούργησαν ως οντότητες μερών με κοινό σκοπό, αλλά μόνον και πάντοτε ως ξεχωριστά και ασύνδετα μέρη, προς όφελος ορισμένων μόνον εξ αυτών.

 

Είναι λοιπόν το καθεστώς, που αποβλέπει όχι σ’ ένα κοινό η συλλογικό συμφέρον, αλλά στο προσωπικό συμφέρον του μονάρχη ή των τυράννων. Τρανταχτό παράδειγμα είναι φυσικά εκείνο της τυραννικής κομματοκρατίας που βιώνουμε τώρα, και στις δύο πατρίδες του ελληνικού μας έθους και έθνους.

 

Εκτός από την επιδίωξι του προσωπικού συμφέροντος του μονάρχη ή των τυράννων αυτού, ένα καθεστώς επιβάλλεται σε μία κοινωνία ανθρώπων εξωγενώς (απ’ έξω) . Έτσι η κοινωνία καθίσταται υποτελής στο καθεστώς και περιέρχεται στην απόλυτη ιδιωτεία, που επίσης βιώνουμε τώρα.

 

Είναι ένα λάθος τραγικό λοιπόν να ονομάζουμε το καθεστώς πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα!

 

Δεύτερο λάθος-παγίδα: Το κατεστημένο.

 

Τί ακριβώς είναι το «κατεστημένο», το οποίο πολλοί αρέσκονται να κατηγορούν; Μήπως είναι ένας νεολογισμός το κατεστημένο;

 

Για να αποδοθεί το ’50 ο βρετανικός όρος «the establishment», ουσιαστικοποιήθηκε το ουδέτερο της μετοχής της παθητικής φωνής του παρακειμένου, κατεστημένος, -η, -ο, του ρήματος καθίσταμαι. ΄Εκτοτε, κατεστημένο σημαίνει εγκατάστασι, ίδρυσι, καθιέρωσι, εγκαθίδρυσι ή και ίδρυμα.

 

Η άρδην τυραννική, απολυταρχική, εξουθενωτική θηλιά της εν Ελλάδι και εν Κύπρω κομματοκρατίας, που σφίγγεται γύρω απ’ τον σβέρκο μας βασανιστικά και εξακολουθητικά, είναι ο ορατός πλέον εχθρός μας! Δεν αποτελεί όμως αυτή η θηλιά ούτε εγκατάστασι ούτε ίδρυσι ούτε καθιέρωσι ούτε ίδρυμα!

 

Το «σωστό» λάθος-παγίδα είναι: Καθεστώς.

 

Η λέξι καθεστώς <ουδέτερο της μετοχής της ενεργητικής φωνής του παρακειμένου του ρήματος καθίστημι. Μεταφράστηκε και μετεδόθη στην ελληνική από το καθιερωμένο γαλλικό, αρσενικού γένους, ουσιαστικό régime,( η γαλλική γλώσσα κυριολεκτεί: καθεστώς!) το οποίο με την σειρά του προέρχεται από το λήμμα régiment (εκ του λατινικού regimentum). To régiment είναι στρατιωτικός όρος, που σημαίνει: κατατάσσω εις σύνταγμα, υποβάλλω εις αυστηράν πειθαρχίαν.

 

Μπορείς, λοιπόν, να βρεις τα λάθη! Τώρα γνωρίζεις!

 

α) Η λέξι «σύστημα» προέρχεται από το σύνθετο αρχαίο ελληνικό, ενεργητικής φωνής, ρήμα «συν-ίστημι», που σημαίνει συναποτελώ, συναπαρτίζω, τοποθετώ τι όρθιον. Συνεπώς εκλαμβάνεται ενδόμυχα ως αυτό που κινείται ενεργητικά, απαρέγκλιτα, αλληλεπιδραστικά και δραστικά προς το κοινό συμφέρον των μερών από τα οποία αποτελείται.

β)Το «κατεστημένο» είναι παθητικής φωνής μετοχή του ρήματος «καθίσταμαι», όπερ σημαίνει ότι εκλαμβάνεται ενδόμυχα ως αυτό που διακατέχεται από παθητικότητα, έλλειψι αντιδράσεως. Ενώ:

γ)Το «καθεστώς» είναι ενεργητικής φωνής μετοχή του ρήματος «καθίστημι», που σημαίνει ότι εκλαμβάνεται ενδόμυχα ως αυτό που γίνεται με τρόπο δραστήριο, με έντονη και πολύμορφη δράσι.

 

΄Ισως να είναι κι αυτός ένας από τους λόγους, που αποφεύγεται η χρήσι της λέξεως «καθεστώς». Πώς όμως η των Ζουλού σιωπή καθιστά το καθεστώς… παρωχημένο;

 

Μεταξύ των φυλών της Βόρειας KwaZulu-Natal της Νότιας Αφρικής, ο πιο κοινός χαιρετισμός, που ισοδυναμεί με «γειά σου» στην ελληνική γλώσσα, είναι η έκφραση: «Sawu bona». Σημαίνει κυριολεκτικά: «σε βλέπω».

 

Εάν είσαι μέλος της φυλής των KwaZulu-Natal, τότε απαντάς λέγοντας: «Sikhona» ή «είμαι εδώ». Η σειρά της ανταλλαγής του χαιρετισμού είναι πολλά σημαντική: μέχρι να με δεις, δεν υπάρχω. Είναι σαν, μόνον όταν με βλέπεις, τότε μόνον με φέρεις σε ύπαρξι.

 

Αυτή η έννοια, σιωπηρά στη γλώσσα τους, είναι μέρος του πνεύματος της «ubuntu», ένας τρόπος του σκέπτεσθαι διαδεδομένος μεταξύ των ιθαγενών της Αφρικής κάτω από τη Σαχάρα. Η λέξη «ubuntu» πηγάζει από τη λαϊκή έκφρασι «umuntu ngumuntu nagabantu», το οποίο, στη γλώσσα των Ζουλού, κυριολεκτικά μεταφράζεται ως: «ένα άτομο είναι ένας άνθρωπος, λόγω των άλλων ανθρώπων».

 

Μεγαλώνοντας με αυτή την προοπτική, η ταυτότητα των Ζουλού βασίζεται στο γεγονός ότι βλέπουν και αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Δηλαδή, είναι οι άνθρωποι γύρω τους, που τους σέβονται και τους αναγνωρίζουν ως ανθρώπους.

 

Αντίθετα, στην γλώσσα της εν λόγω φυλής, η λέξι «ZBUTSAM» , που σημαίνει «δεν με νοιάζει για τους άλλους» έχει αποκτήσει την έννοια της κατακρίσεως από αυτόν που την απευθύνει προς εκείνον που κατονομάζει ή δακτυλοδεικνύει.

 

Είναι λοιπόν η αναγνώρισις, που δίνει υπόστασι. ΄Αρα, η μη αναγνώρισις στερεί την υπόστασι.

 

Εκείνο που χρειαζόμαστε λοιπόν στην Ελλάδα και στην Κύπρο είναι η άμεσος στέρησις της υποστάσεως του καθεστώτος.

 

Μπορούμε άραγε να το πετύχουμε άμεσα με την… σιωπή των Ζουλού;

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Αναγνώρισε το λάθος σ’ αυτήν εδώ την εικόνα
arithmoi

*Ο Δρ. Νίκος Γεωργαντζάς είναι καθηγητής συστημικής δυναμικής στο Πανεπιστήμιο Fordham της Νέας Υόρκης. Η συστημική δυναμική είναι μία σχετικά νέα επιστήμη, που τα τελευταία χρόνια σημειώνει ραγδαία εξέλιξι, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ασία και την Ευρώπη. Ο Δρ. Γεωργαντζάς είναι ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος στον παγκόσμιο οργανισμό συστημικής δυναμικής, έχοντας διατελέσει πρόεδρος του παγκοσμίου σχετικού συνεδρίου, που έγινε στην Αθήνα το 2008. Κατατάσσεται στους κορυφαίους παγκοσμίως επιστήμονες στον τομέα του, με δημοσιεύσεις σε πλήθος επιστημονικών περιοδικών και βιβλίων. Πέρα από τα ακαδημαϊκά του καθήκοντα, με τα συνεχή άρθρα-παρεμβάσεις του βρίσκεται στην πρώτη γραμμή γιά την προώθησι του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού στις ΗΠΑ, αλλά και την επίλυσι των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική μας κοινωνία συλλογικά, επάνω σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη Γη.

*Η Βάσια Ζαριφοπούλου είναι ζωγράφος, πτυχιούχος της Académie Royale des Beaux Arts de Bruxelles.

Πηγή