Etienne Chouard: “Δεν υπάρχει κρίση για εκείνους που χρηματοδοτούν τις προεκλογικές εκστρατείες”
Απόσπασμα από εκπομπή στο κανάλι Canal 2
“Νομίζω είναι λάθος να πιστεύουμε οτι οι πολιτικοί είναι ανίκανοι η δεν καταλαβαίνουν όταν κάνουν οτι εξυπηρετούν τη “γενική βούληση”. Αν ήταν για την γενική βούληση, προφανώς δεν είναι καλοί. Αν αντιστρέψουμε όμως την οπτική γωνία, κατανοώντας ότι, εν τέλει, οι άνθρωποι αυτοί υπηρετούν τα συμφέροντα αυτών που τους επέλεξαν, οι οποίοι είναι οι πάμπλουτοι, το 1% του πληθυσμού, τότε δεν πρόκειται καθόλου για καταστροφή, αλλά για καταπληκτική επιτυχία. Όλα βαίνουν κατά το προβλεπόμενο. Η κοινωνική ασφάλεια διαλύεται, η ανεργία βρίσκεται σε έξαρση, πράγμα που επιτρέπει την περικοπή των μισθών και την ύπαρξη χαμηλών μισθών. Επομένως, υψηλά κέρδη. Επομένως, όλα βαίνουν καλώς, υπό την οπτική γωνιά του 1%, οι οποίοι καταβροχθίζουν όσο ποτέ άλλοτε.
Οι τράπεζες θα έπρεπε να βρίσκονται στη φυλακή για δόλια πτώχευση, κι όμως τα αφεντικά πληρώνονται καλύτερα από ποτέ και τώρα πια φθάνουν να κυβερνάνε χώρες.
Δεν θεωρώ την κατάσταση καθόλου καταστροφική για όσους χρηματοδοτούν τις προεκλογικές εκστρατείες των πολιτικών και θεωρώ πως εδώ, υπό αυτήν την οπτική, ο Hollande είναι αρκετά λογικός: υπηρετεί τα συμφέροντα όσων τον προώθησαν, προβάλλοντας τον στην τηλεόραση, στις εφημερίδες.
Γιατί αγοράζουν οι τράπεζες την “Libération” (εφημερίδα);
Γιατί αγοράζει μια τράπεζα την “Le Monde” (εφημερίδα);
Γιατί αγοράζει μια τράπεζα το ένα τέταρτο της “Sud-Quest” (εφημερίδα);
Γιατί αγοράζουν οι πιστωτικές ενώσεις το 1/4 του ημερήσιου περιφερειακού Τύπου;
Για να κερδίσουν τις εκλογές και επομένως, για να εξαρτώνται οι πολιτικοί απ’όσους τους επέλεξαν.
Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί μας δεν χρωστούν τίποτε στους ψηφοφόρους: είτε τους ψηφίσετε είτε όχι, θα βρεθεί κάποιος άλλος αν δεν το κάνετε εσείς.
Στόχος είναι να ψηφίσουν όσοι βλέπουν τηλεόραση. όσοι δεν είναι πολιτικοποιημένοι.
Γι’ αυτο (οι πολιτικοί) πρέπει να κάνουν πολλές τηλεοπτικες εμφανίσεις.
Βλέπετε τα ποσοστά; Είναι απίστευτη η συσχέτιση που υπάρχει μεταξύ των τηλεοπτικών εμφανίσεων και των αποτελεσμάτων των εκλογών, αρκεί να ανέβουν τα ποσοστά των ανταγωνιστών κατά 10-15% για να δοθεί η εντύπωση της πολυφωνίας και μετά τα δύο κόμματα που έχουν την ίδια, δεξιά πολιτική, ακόμα αποκαλούνται αριστερά και δεξιά, αλλά ουσιαστικά έχουν την ίδια πολιτική για τις βιομηχανίες και τους τραπεζίτες, τις πολυεθνικές.
Ουσιαστικά, τους θέτετε στην υψηλότερη θέση και αυτοί θα εκλεγούν, ο ένας ή άλλος, λίγη σημασία έχει, θα ασκήσουν την ίδια πολιτική. Έτσι προφανώς ο κόσμος είναι καλός όταν πιστεύει τους υποψηφίους την περίοδο των προεκλογικών εκστρατειών.
Είναι η καλοσύνη μας που προκαλεί την απογοήτευση μας μετά και εν τέλει, τα 200 χρόνια αποτυχίας της καθολικής ψήφου επιτρέπουν στους πλούσιους να αγοράζουν την πολιτική εξουσία.
Από τη στιγμή που γράφουν τα συντάγματα, αυτοί οι άνθρωποι έχουν θέσει σε εφαρμογή ένα σύστημα, πρώτα απ’όλα άκαμπτο, αυτό είναι ξεκάθαρο, κι έπειτα καθολικό, όταν το πήραν χαμπάρι.
Ο Toqueville το έλεγε από πολύ νωρίς, στις αρχές του 19ου αιώνα. Έλεγε: “Δεν με φοβίζει η καθολική ψήφος, αλλά ότι ο κόσμος θα ψηφίσει ότι του λένε.” κι αυτό συμβαίνει και λειτουργεί καλά. Επομένως, το γεγονός ότι ψηφίζουμε αφεντικά αντί να ψηφίζουμε νόμους αποτελεί πολιτική φενάκη. Δε βρισκόμαστε σε Δημοκρατία.
Στη Δημοκρατία, θα ψηφίζαμε εμείς οι ίδιοι τους νόμους μας, είναι ένας δρόμος για να ψηφίζουμε νόμους, όχι για να ορίζουμε αφεντικά. Το γεγονός ότι μας επιβάλλεται να ορίζουμε αφεντικά είναι μια απάτη. Δίνει ένα πλουτοκρατικό αποτέλεσμα, με τους πλούσιους να διοικούν εδώ και 200 χρόνια. Κι έτσι φτάνουμε σε μια κρίση, όπου ο καπιταλισμός δεν καταφέρνει να διαθέτει αρκετούς μισθούς ώστε να καταναλώνουμε τα σκουπίδια τους.
Έτσι, πράγματι, υποκρίνονται ότι το σύστημα βρίσκεται σε κρίση, σα να επρόκειτο για κάποιο ατύχημα. Αλλά δεν πρόκειται καθόλου για ατύχημα, τα πράγματα βαίνουν ως συνήθως, με μια πολιτική αδυναμία. Έχετε δίκιο σχετικά με την πολιτική αδυναμία, αλλά τούτη η πολιτική αδυναμία είναι προγραμματισμένη.
Υπάρχει ένα σημείο όπου είναι γραμμένο ότι ο λαός δεν έχει καμία δύναμη. Το σημείο αυτό ονομάζεται “ΣΥΝΤΑΓΜΑ”, αλλά το πρόβλημα είναι ότι κανέναν δεν τον ενδιαφέρει. Δεν μας ενδιαφέρει το Σύνταγμα, είναι καλώς φτιαγμένο για εμάς. Δεν είναι λάθος των απαισίων που διοικούν, είναι δικό μας λάθος, ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, στο οποίο θα προβλέπαμε τη δύναμή μας, τα δημοψήφισμα λαϊκής πρωτοβουλίας, τις εκλογές χωρίς υποψήφιους ή τις εκλογές με προκαταρκτικό κύκλο, όπου θα είναι αδύνατο για τους καταδικασθέντες να ξανακατέβουν κτλ…
Η αδυναμία οφείλεται στην παραίτηση μας από τη συνταγματική διαδικασία και όσο φλυαρούμε για το τι κάνουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι, οι εκπρόσωποι των πλουσίων, περνάμε το πρόβλημα μας στα ψιλά γράμματα. Μου φαίνεται, επομένως, ότι επανεστιάζοντας στο πρόβλημα, επανεστιάζοντας το συλλογισμό μας στην αιτία των προβλημάτων μας, θα καταφέρουμε να βρούμε λύσεις…”
Μετάφραση στα Ελληνικά: Γιώτα Αγγελάκη
***
Δείτε επίσης:✦ Η ΚΛΗΡΩΣΗ ενάντια στην ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ
και
Αλήθειες που σοκάρουν για το Σύνταγμα της Ελλάδος:
