Από Βικιπαιδεία
Φόβος, αβεβαιότητα και αμφιβολία (ή FUD, από τα αρχικά των λέξεων Fear, Uncertainty and Doubt) είναι μια τακτική που χρησιμοποιείται στις πωλήσεις, το μάρκετινγκ, τις δημόσιες σχέσεις, την πολιτική και την προπαγάνδα. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια στρατηγική προσπάθεια να επηρεαστεί η αντίληψη του αποδέκτη μέσω της διάδοσης αρνητικών και διφορούμενων ή ψευδών πληροφοριών.
Μια εταιρία, για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιήσει τακτικές FUD για να προκαλέσει αρνητικές γνώμες και προσδοκίες για τα προϊόντα ενός ανταγωνιστή, να διογκώσει τις εκτιμήσεις για το κόστος αλλαγής αποτρέποντας έτσι τους πελάτες της από το να προτιμήσουν κάποια άλλη εταιρία, ή να διατηρήσει θέση ισχύος απέναντι σε ένανσυνέταιροπου θα μπορούσε δυνητικά να γίνει ανταγωνιστής.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να περιγράψει τακτικές παραπληροφόρησης στη βιομηχανία υλικών υπολογιστών αλλά έκτοτε χρησιμοποιείται πιο πλατιά.
Η τακτική FUD είναι μια εκδήλωση της προσφυγής στον φόβο, μιας λογικής πλάνης όπου η τρομοκράτηση χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει υποστήριξη σε μια άποψη ή σκοπό.
Michael Crichton, State of Fear:
“Τα βιομηχανοποιημένα κράτη παρέχουν στους πολίτες τους πρωτοφανή ασφάλεια, υγεία, και ανέσεις.
Η μέση διάρκεια ζωής αυξήθηκε κατά πενήντα τοις εκατό τον τελευταίο αιώνα. Παρ’όλα αυτά οι σύγχρονοι άνθρωποι φοβούνται απελπιστικά. Φοβούνται τους ξένους, τις αρρώστιες, την εγκληματικότητα, το περιβάλλον. Φοβούνται τα σπίτια μέσα στα οποία ζούν, τις τροφές που τρώνε, την τεχνολογία που τους περιβάλλει. Και τους προκαλούν ιδιαίτερο πανικό αυτά που δεν μπορούν καν να δούν:μικρόβια, χημικές ουσίες, πρόσθετα, ρύποι. Φόβος, νευρικότητα, ανησυχία και κατάθλιψη. Και κάτι ακόμη πιο εκπληκτικό, είναι σίγουροι ότι το περιβάλλον καταστρέφεται γύρω τους. Απίστευτο!
Μια ομαδική πλάνη που μοιάζει με την πίστη στη μαγεία, μια παγκόσμια φαντασίωση αντάξια του Μεσαίωνα. Όλα πάνε κατα διαβόλου και επομένως πρέπει όλοι να ζούμε φοβισμένοι…Τα τελευταία δέκα πέντε χρόνια είμαστε υπό τον έλεγχο ενός εντελώς νέου συμπλέγματος…Το ονομάζω πολιτικό-νομικό-δημοσιογραφικό σύμπλεγμα. Το ΠΝΔ. Και είναι αφοσιωμένο στη διάδοση του φόβου στον κόσμο με το πρόσχημα ότι προωθεί την ασφάλεια… Τα δυτικά κράτη είναι ασφαλή.Όμως οι πολίτες δεν νιώθουν ότι είναι, εξαιτίας του ΠΝΔ…
Οι πολιτικοί χρειάζονται τον φόβο για να ελέγχουν τον πληθυσμό. Οι δικηγόροι χρειάζονται κινδύνους για να γίνονται δίκες και να βγάζουν λεφτά. Τα μέσα ενημέρωσης χρειάζονται τρομακτικές ειδήσεις για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού.”
Ο Αριστοτέλης για το φόβο
“Αν λοιπόν o φόβος προκύπτει από την προσδοκία ότι θα πάθουμε κάποια συμφορά, είναι φανερό ότι κανείς από εκείνους πού νομίζουν ότι δεν πρόκειται να πάθουν κανένα κακό, δε φοβάται. 
