ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Αδαμάντιος Κοραής ήταν ο πρωτοπόρος Έλληνας για την πραγμάτωση των Εθνικών ιδεωδών της φυλής μας. Ήταν ο σοφός λόγιος και Μεγάλος Δάσκαλος του γένους. Μέχρι τα βαθιά του γηρατειά εργάσθηκε για την πνευματική ανύψωση των Ελλήνων.

Η «Ελληνική Νομαρχία» είναι μια επαναστατική και ιδεολογική προκήρυξη και αποτέλεσε μεγάλο σταθμό για την εθνική αφύπνιση των σκλαβωμένων Ελλήνων και στο ξετύλιγμα της νεοελληνικής σκέψης και λογοτεχνίας αλλά και της εθνικοαπελευθερωτικής επαναστατικής οργάνωσης. Γράφτηκε γύρω στα 1806 και τυπώθηκε τον ίδιο χρόνο πιθανόν στη Μπολόνια της Ιταλίας.
Η ταυτότητα του συγγραφέα της «Ελληνικής Νομαρχίας» παραμένει μέχρι σήμερα ένας αξεδιάλυτος γρίφος. Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι «Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, ήτοι λόγος περί Ελευθερίας».

Γιά όσους ενδιαφέρονται στην πιθανή συµβολή αξιακών συστηµάτων των Ελλήνων προς την επίλυση
ενός ένα από τα σηµαντικότερα προβλήµατα της νέας γενιάς, ακριβώς εδώ, στην «ενός από τα σηµαντικότερα
προβλήµατα της νέας γενιάς» διατύπωσή τους βλέπω όχι ένα, αλλά δύο τεράστια προβλήµατα της εποχής µας.
Πρώτον, η δυστυχώς πλέον διαδεδοµένη απερισκεψία µας να τεµαχίζουµε ένα πρόβληµα από όλα τα υπόλοιπα
κοινωνικο-οικονοµικο-πολιτικά προβλήµατα που το συναπαρτίζουν δεν είναι τυχαία.

Η έννοια της στρατηγικής είναι μία από εκείνες τις στατικά περίπλοκες και δυναμικά πολύπλοκες, νομοτελειακές δομές, οι οποίες είναι εγγενώς αόρατες στον χώρο και τον χρόνο. ΄Ομως, για να εκπληρωθεί αποτελεσματικά μία εκ προθέσεως εσκεμμένη, μετά σκοπιμότητος στρατηγική, τούτη πρέπει να υλοποιηθεί νομοτελειακά, μέσω τεσσάρων ειδών, συνευθυγραμμισμένων μέσα στον χρόνο, απτών τακτικών.

  Τι σημαίνει ο όρος προδοσία; Με τον όρο προδοσία, εκ του ρήματος προδίδω, χαρακτηρίζεται γενικότερα η οποιαδήποτε αθέτηση υποχρεώσεων έναντι διαπιστευμένων μέσα σε μια σχέση κοινωνική, μεταξύ ατόμων, ή οργανώσεων, ή μεταξύ και αυτών τούτων, ατόμων και οργανώσεων, ή ακόμα και σε διεθνείς σχέσεις, μεταξύ κυβερνήσεων συμμάχων χωρών, π.χ. προδοσία φίλων, εραστών, συνεταίρων, σωματείων, συμβαλλομένων εταιρειών, ή μελών […]

Διάλεξη με θέμα «Πού πάει ο κόσμος; Από την ολιγαρχική κομματοκρατία στη Δημοκρατία», η οποία έγινε στα πλαίσια εκδήλωσης – συζήτησης που οργανώθηκε από τους Αρτινούς Πολίτες την Παρασκευή, 20 Φεβρουαρίου 2015 στο Συνεδριακό Κέντρο του Επιμελητηρίου Άρτας. Σχετική αρθρογραφία: Γ. Κοντογιώργης, Η ολοκληρωτική επέλαση της διεθνούς των αγορών και ο δούρειος ίππος της πολιτικής […]

Γιατί δεν θυμώνουμε; Τι φταίει;

Δημοκρατία σήμερα δεν υπάρχει πουθενά. Υπάρχουν το πολύ φιλελεύθερες ολιγαρχίες σε ορισμένες χώρες σχετικά προνομιούχες. Πρέπει να είμαστε τώρα πάνω από πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι πάνω στη γη. Είναι ζήτημα αν υπάρχουν 500 ή 600 το πολύ 700 εκατομμύρια ανθρώπων, που ζουν σε χώρες, όπου η πείνα δεν είναι καθημερινό πρόβλημα, όπου η καταδίωξη, η φυλάκιση, η ανελευθερία δεν είναι η καθημερινή πραγματικότητα.

Ομιλία του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη, που έγινε στις 6.4.2014 στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημαρχείου Βύρωνα, στα πλαίσια εκδήλωσης με θέμα «Εθνική ανεξαρτησία το ανεκπλήρωτο όραμα – Ιστορική ανασκόπηση και λύσεις», την οποία οργάνωσε το Δίκτυο ΕΛ. ΛΑ. Δ. Α (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση) και οι Σπίθες […]

Στην μακρόχρονη ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας, υπάρχουν δύο νομοθέτες που ξεχωρίζουν για το εκπολιτιστικό έργο που άφησαν πίσω τους και παραμένουν γνωστοί, ακόμα και στις μέρες μας. Πρόκειται βεβαίως για τον ΛΥΚΟΥΡΓΟ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ και τον ΣΟΛΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. Ο Πλούταρχος στο έργο του «Βίοι Παράλληλοι» μας δίνει τα στοιχεία εκείνα που χρειαζόμαστε για να […]

O κατώτατος μισθός και η προστασία των πολιτών ήταν εκδήλωση συγκροτημένης πολιτικής και όχι, όπως σήμερα, περιστασιακές φιλανθρωπίες του κράτους Το κράτος πρόνοιας για την εξασφάλιση ενός κατώτατου μισθού για την επιβίωση, που αναζητείται σήμερα, είναι υπαρκτό από την εποχή ακόμη του Πεισιστράτου, του Σόλωνα και του Περικλή στην αρχαία Αθήνα. Μάλιστα, όχι ως φιλανθρωπία […]

Πνύξ, δημοτ: Πνύκα, ονομάζεται η περιοχή όπου κατά την αρχαιότητα συνερχόταν η «Εκκλησία του Δήμου» (δηλαδή η συνέλευση των πολιτών) της πόλεως των Αθηνών, στα δυτικά της Ακροπόλεως, μεταξύ δύο υψωμάτων, του «λόφου Νυμφών» στα βόρεια και του «λόφου Μουσών» προς νότον. Ως «Λόφος Νυμφών» ο βόρειος λόφος πιστοποιήθηκε από μία επιγραφή σε βράχο «ΙΕΡΟΝ […]

Aπό το φθινόπωρο του 2008, η ανθρωπότητα ζει μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία της: την κρίση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού-οικονομικού συστήματος μετά από την πανθομολογούμενη αποτυχία της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Όμως η κρίση αυτή είναι βαθύτερη, είναι κρίση του φιλελεύθερου καπιταλισμού και της ιδεολογίας του, αφού όπως αποδείχθηκε ο νεοφιλελευθερισμός είναι η […]

H Εγκύκλιος αυτή υπογράφηκε απο το Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια τον Ιούνιο του 1828 λίγους μήνες πριν απο τη δολοφονία του. Την χαρακτήρισε μυστική εγκύκλιο και περιγράφει τις καταστρεπτικές ενέργειες των Μυστικών Εταιρειών (δηλ. της Μασωνίας). Ορίζει και νομοθετεί οτι κανείς Δημόσιος υπάλληλος δεν μπορεί να είναι μέλος αυτών των εταιρειών αν θέλει να συνεχίσει να είναι υπάλληλος του κράτους.

“Ἡ ὡραιότης τῆς φύσης, ποὺ τοὺς περιτριγυρίζει, αὐξαίνει εἰς τοὺς ἐχθροὺς τὴν ἀνυπομονησία νὰ πάρουν τὴ χαριτωμένη γῆ, καὶ εἰς τοὺς πολιορκημένους τὸν πόνο ὅτι θὰ τὴ χάσουν.”

“… η ίδια είσαι εσύ, Δημοκρατία, αφρόντιστη και κακογερασμένη, βρώμικη και ντυμένη με κουρέλια που δεν σου πρέπουν…”  (παράφραση του Ομήρου, “Οδύσσεια” Ω 249-250) Δύο από τις πιό χαρακτηριστικές ιδιότητες αυτού του μεταελληνικού κόσμου στον οποίον ζεί εδώ και 16 αιώνες η ανθρωπότητα, είναι η υπερβολική ασάφεια και η  μεγάλη δεξιοτεχνία στην παραποίηση. Αυτή η ίδια […]

“Η ωμή αλήθεια γύρω από την εκμετάλλευση των ανθρώπινων κοινωνιών από τους εξουσιαστές που, μέσα στους αιώνες, αυτοπροσδιορίζονται ως “ιδιοκτήτες της ανθρωπότητας” (χωρίς αυτό να αποτελεί κανενός είδους υπερβολή).

Ο Θησέας με τον “Μίτο της Αριάδνης” […. [24.1] μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως τελευτὴν μέγα καὶ θαυμαστὸν ἔργον εἰς νοῦν βαλόμενος συνῴκισε τοὺς τὴν Ἀττικὴν κατοικοῦντας εἰς ἓν ἄστυ, καὶ μιᾶς πόλεως ἕνα δῆμον ἀπέφηνε, τέως σποράδας ὄντας καὶ δυσανακλήτους πρὸς τὸ κοινὸν πάντων συμφέρον, ἔστι δ᾽ ὅτε καὶ διαφερομένους ἀλλήλοις καὶ πολεμοῦντας. [24.2] ἐπιὼν […]

Είναι δύσκολο στη σύγχρονή μας προσωρινότητα, όπου ζούμε με τόσες ηθικο – πολιτικο – οικονομικές κρίσεις, τόσους φόβους και τόσα πάθη, να μπορούμε πάντα να ξεχωρίζουμε ορισμένους όρους, έστω και απλούς, ξεκάθαρα, ξελαμπικαρισμένα. Ίσως ένας αναγνώστης θα τον έλεγε «ανελλήνιστο», αλλά μέσα στα τόσα βάσανα τής καθημερινότητας έρχονται στιγμές, που νομίζω, πως γίνεται εύκολο να […]

“…στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση. Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;». -Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι.“ Μια συνέντευξη […]